Stil leven: Fatiha

“Als de stress me teveel wordt, dan huil ik. Dat is meestal ’s avonds, als ik alleen ben en de vermoeidheid en spanning mij te veel worden. Er zijn momenten dat ik wel het  bos in zou willen lopen om keihard te kunnen schreeuwen. Maar dat doe ik niet. Natuurlijk niet. Dat kan niet; je maakt er mensen mee bang.  Ik huil in mijn eentje. En ik lees veel. Als ik lees, vergeet ik alles om me heen. Het helpt ook om met vrouwen te praten die in dezelfde situatie zitten. Maar lezen helpt me vergeten.

Op internet lees ik verhalen van vrouwen die moeilijkheden als de mijne overwonnen hebben. Zulke verhalen geven mij hoop. Lezen doe ik 's avonds, als de kinderen slapen in de kamer waar wij met zijn drieëen wonen. Ik heb drie dochters. Oumaima van zeventien woont in Marokko. Aya van acht en Kamar van vijf wonen bij mij. Ik mis Oumaima verschrikkelijk.

Kamar wil altijd dansen en springen, terwijl Aya houdt van lezen. Ze is heel slim, ze interesseert zich nu al voor geschiedenis. Laatst was ze bij een vriendinnetje aan het spelen, toen heeft ze een dik boek uit de kast gepakt en is dat gaan lezen. Mijn kinderen hebben een leven vol activiteiten. Zwemmen, dansles. Het is voor mij belangrijk dat zij een normaal leven hebben. Wij hebben in Nederland helemaal geen familie, maar we voelen ons niet alleen. Sommige van de mensen die we hier ontmoet hebben, zijn als familie geworden. Daar ben ik God dankbaar voor.

Als ik papieren krijg zou ik een eigen huis willen hebben en een baan. Ik heb nu een vol leven, ik breng de kinderen naar school, vriendinnen en clubjes, en daarnaast heb ik Nederlandse les, ik kook graag voor mensen, ik ben graag bezig. Geen uitkering voor mij, ik wil een baan. Het liefst in een restaurant.

Mijn grote droom is veiligheid voor mij en mijn kinderen. Ik heb in Marokko, Spanje, Duitsland en België gewoond. Ik zou heel graag de zekerheid willen hebben dat we hier kunnen blijven, dat ik hier iets kan opbouwen. Een normaal leven. In een huis in plaats van een kamertje. Met werk. Een rustig leven, zonder stress.”